Sylvius Leopold Weiss (1686-1750) bracht het luitspel tot ongekende hoogte in een periode dat het instrument al in zijn nadagen verkeerde. Misschien kon hij daarom zo goed opschieten met Johann Sebastian Bach, die eveneens excelleerde in dit genre dat op zijn laatste benen liep. Het grootste deel van zijn werkzame leven bracht Weiss door aan het hof van Dresden, waar hij de bestbetaalde musicus was. Zijn vele composities hebben een uitgesproken weemoedige inslag en zijn volgens Bachbiograaf Forkel “geschreven in dezelfde integere en rijke stijl als de klavierwerken van Johann Sebastian Bach.” José Miguel Moreno, de Spaanse virtuoos en specialist op het vlak van tokkelinstrumenten, besluit zijn concert met de bekende Chaconne van Bach.

Uitvoerders
José Miguel Moreno: barokluit

Wolfgang Amadeus Mozart spreidde in zijn strijkkwintetten een eindeloze variatie en verbeelding tentoon, niet alleen qua muzikale inhoud, maar ook qua combinatiemogelijkheden van de vijf instrumenten. Geen enkele van de vijf deelnemers wordt in een stereotiepe rol geduwd, iedereen kan om beurt voor het voetlicht treden. Zelden werden inhoudelijke diepgang en compositorische perfectie zo ideaal met elkaar gecombineerd als in deze werken. Ensemble Explorations, ensemble in residentie in AMUZ, viert zijn tienjarige bestaan en eert met de uitvoering van alle strijkkwintetten van Mozart tegelijk de geboorte van de componist, op 27 januari 2006 exact 250 jaar geleden.

Uitvoerders
Ensemble Explorations
Christine Busch: viool
Anna-Katharina Schreiber: viool
Roland Glassl: altviool
Richard Wolfe: altviool
Roel Dieltiens: cello

De instrumentale en gezongen liederen in dit programma vinden hun origine in de Arabisch-Andalusische cultuur die bestond in Zuid-Spanje tijdens de middeleeuwen. In 711 begon Târiq Ibn Ziyâd zijn verovering van Andalusië en ontstond de meest bijzondere confrontatie van culturen uit de Europese middeleeuwen. De Arabische muziek uit het Midden-Oosten, de berbermuziek uit de Maghreblanden en de bestaande muziek van het Iberisch schiereiland vermengden zich tot Arabisch-Andalusische muziek. De verdrijving van de Arabische cultuur uit Zuid-Spanje in 1609 zorgde ervoor dat deze muziektraditie van het schiereiland verdween, al plantte deze muziek ook de kiem van de Zuid-Spaanse folkloremuziek en de flamenco. In de Maghreblanden leefde de traditie van de Andalusische muziek voort. Tot vandaag wordt deze muziek mondeling doorgegeven en aangeleerd aan volgende generaties in steden als Fez en Tangiers. De Spaanse psalteriumspeelster Begoña Olavide en de Marokkaanse luitist Omar Metioui combineren hun persoonlijke invalshoek voor de uitvoering van deze muziek. Omar Metioui volgde de lijn van de ononderbroken orale traditie in Marokko. Begoña Olavide bestudeerde de muziek uit Andalusië vanuit haar kennis en interesse voor middeleeuwse muziek.

Inleiding om 20.15 uur

Uitvoerders
Begoña Olavide: psalterium & zang
Ensemble Omar Metioui
Omar Metioui: ûd (luit) & zang
Abderrahim Abdelmoumen: zang
Ahmed Al Gazi: rbâb
Mohamed Benchekroun: kamanja (viool)
Noureddine Acha: nây (fluit)
Abdenbi Senhaji: drbûga & bendîr (percussie)
Mohamed Hajjaj: târ & ûd

De romanticus William Blake (1757-1827) was een artistieke duizendpoot: schilder en dichter, graveur en uitgever. Hij rebelleerde al vroeg tegen de gevestigde waarden en plaatste in zijn werk steeds vraagtekens bij de heersende waarden van zijn tijd, zowel op het gebied van kunst en religie als filosofie. In zijn literair werk trachtte hij zijn eigen filosofische en religieuze opvattingen te verwoorden – wat niet altijd even vlot lukte: zijn moeilijke mystieke gedichten werden (en worden) weinig gelezen. In zijn kortere gedichten lukte het hem wel zich open te stellen voor een groter publiek. Toch hebben zijn teksten menig componist geïnspireerd. Blakes belangrijkste prozawerk, The Marriage of Heaven and Hell uit 1790, zit vol verlangen naar vrijheid en inspireerde de Deense componist en dirigent Bo Holten. Ook de Belgische componisten Kurt Bikkembergs en Lucien Posman componeerden koorwerk op de gedichten van Blake. Vlaams Radio Koor brengt, na de productie rond Paul van Ostaijen, opnieuw een multimediaproject rond een dichter. Onder leiding van Johan Duijck wordt het een totaalprogramma waarin muziek, woord en videobeelden samensmelten in een ode aan de visionair William Blake.

Inleiding om 20.15 uur.

Uitvoerders
Vlaams Radio Koor
Johan Duijck: dirigent
Geert Wachtelaer: videoartiest

In het laatste decennium van de 18de eeuw was Joseph Haydn zonder twijfel de meest gevierde en gevraagde componist in heel Europa. Na een tweede verblijf in London, waar zijn symfonieën stormachtig bejubeld waren, keerde hij in 1795 terug naar Wenen. Bijna tien jaar had hij in hoofdzaak instrumentale muziek gecomponeerd. Nu hij de zestig voorbij was, focuste Haydn zich terug op het vocale en overtrof zo andermaal zichzelf in werken als de Harmoniemesse of de oratoria Die Jahreszeiten en het magistrale Die Schöpfung. “Mijn plichtplegingen nemen toe naarmate de jaren vorderen”, schreef Haydn aan zijn uitgevers Breitkopf & Härtel in 1799. Aan inspiratie ontbrak het hem echter niet. In diezelfde jaren vond hij zelfs de tijd om in rustige uren van geluk en louter uit liefde voor de muziek dertien sublieme liederen te schrijven voor drie en vier stemmen. Het zijn pretentieloze, meesterlijke werkjes vol humor, tederheid en levenswijsheid geschreven door een componist die het allemaal heeft gezien en meegemaakt, maar de frisheid en het enthousiasme van een dilettant nog in zich draagt. Het Australische talent Kristian Bezuidenhout begeleidt Collegium Vocale Gent op pianoforte en wisselt het programma af met enkele van Haydns prachtige pianosonates.

Uitvoerders
Collegium Vocale
Daniel Reuss: dirigent
Kristian Bezuidenhout: pianoforte

De Italiaanse componist, zanger, zangleraar en instrumentalist Giulio Caccini (1551-1618) maakte deel uit van de Camerata in Firenze, de intellectuele club die de grondslag legde voor de geboorte van de opera. Hij werd vooral bekend met twee baanbrekende liedbundels voor solostem en basso continuo, beide getiteld “Le nuove musiche”. Hierin introduceert Caccini de techniek van de ‘sprezzatura di canto’ – een meer expressieve zangstijl. Een kolfje naar de hand van de grote zanger Víctor Torres uit Buenos Aires.

Uitvoerders
Víctor Torres: bariton
Mike Fentross: chitarrone & luit