Hij behoort tot de absolute wereldtop op historische klavieren. Voor velen zijn zijn opnamen van Mozarts klaviermuziek een standaard. Hij speelt samen met de beste solisten en (barok)orkesten die er zijn. En nog steeds is Kristian Bezuidenhout een uiterst minzaam en bescheiden man.
Hij werd geboren in Zuid-Afrika in 1979 en groeide op in Australië. Als zesjarige begon hij met piano, later kwam er ook dwarsfluit bij. Zijn pianostudies vervolmaakte bij Rebecca Penneys in New York. In zijn late tienerjaren raakte hij gefascineerd door opnamen van opera’s en pianoconcerti van Mozart op historische instrumenten: “Ik werd betoverd door deze nieuwe klankwereld, de instrumenten klonken intiemer en rijker, vond ik. Dat was de richting die ik uit wilde, daar moest en zou ik deel van uitmaken.” Toen hij in zijn tweede jaar universiteit voor het eerst een pianoforte bespeelde, ging hij definitief overstag voor de historische uitvoeringspraktijk: hij ging klavecimbel studeren bij Arthur Haas, pianoforte bij Malcolm Bilson en continuospel bij Paul O’Dette.
Bezuidenhouts triomf op het Pianoforte Concours in Brugge in 2001, waar hij als 21-jarige de eerste prijs én de publieksprijs wegkaapte, betekende ook zijn internationale doorbraak. Sindsdien nam zijn carrière een hoge vlucht, met als eerste mijlpaal het platencontract bij Harmonia Mundi om het volledige oeuvre voor klavier solo van Mozart op te nemen. Meerdere schijven vielen in de prijzen: Diapason d’Or de L’année, Preis der Deutschen Schallplattenkritik en Caecilia Prijs. Bezuidenhouts pianofortespel wordt geprezen om zijn transparantie en tegelijk grote expressiviteit. Vandaar ook zoveel lof op bijvoorbeeld zijn Mozartopnamen: hij laat de pianoforte zíngen als geen ander, en voegt er improvisatorische elementen aan toe in de vorm van versieringen en cadenza’s die stilistisch perfect aansluiten (zoals ook Mozart zelf deed bij het uitvoeren van zijn composities). Bezuidenhout maakt van elke uitvoering een verrassende en opwindende ervaring.
Happy hour thuis
Vandaag woont Bezuidenhout in Londen, al is hij haast vaker op tournee, of in het buitenland aan het repeteren met bijvoorbeeld het Freiburger Barockorchester, waarvan hij ondertussen artistiek leider is. Die schaarse momenten thuis zijn quality time, zegt hij: “Thuis in Londen doe ik het rustig aan, daar is het vakantie. Ik ben heel vaak op reis, dus thuis hoef ik even niets. Hoewel ik meestal toch gewoon aan de slag ga. Ik begin de dag vaak met het uitwerken van partituren, onder meer voor het Freiburger Barockorchester. Van het repertoire dat wij uitvoeren, bestaan vaak geen uitgeschreven orkestpartijen, dus maak ik die zelf. Een tijdrovend klusje, dat ik echter graag doe. In de namiddag studeer ik hooguit twee uur. Sinds ik enkele jaren geleden met blessures kampte, moet ik mijn handen sparen. Om zes uur is het thuis steevast ‘happy hour’ met dry gin martini’s. ’s Avonds gaan we vaak uit met vrienden, lekker uit eten of naar een voorstelling.”
Het lijstje ensembles, dirigenten en kamermuziekpartners met wie Bezuidenhout ondertussen samenwerkte, is veelzeggend: Isabelle Faust, Carolyn Sampson, Amandine Beyer, Mark Padmore, Jean-Guihen Queyras, Matthias Goerne, Petra Müllejans, Rachel Podger, Anne Sofie von Otter, Bernard Haitink, Klaus Mäkelä, John Eliot Gardiner, Giovanni Antonini, Daniel Harding, Les Arts Florissants, The English Concert (waar hij vaste gastdirigent is), het Concertgebouw Orkest, Oslo Philharmonic en Orchestra of the Age of Enlightenment. Met het Freiburger Barockorkester en dirigent Pablo Heras-Casado nam hij de pianoconcerti van Beethoven en Mendelssohn op.
In de opnamen van deze uiterst virtuoze Mendelssohnpartituren weet Bezuidenhout de lyrische aspecten moeiteloos naar boven te halen: virtuositeit die ondergeschikt is gemaakt aan de muzikale inhoud – zoals alleen de grootsten dat kunnen. Dat belooft niet anders te zijn op 26 februari, wanneer violiste Amandine Beyer voor haar slotconcert als artist in residence in AMUZ het podium deelt met cellist Marco Ceccato en Kristian Bezuidenhout. Samen voeren ze de twee pianotrio’s van Felix Mendelssohn uit. Bezuidenhout zal een Érard-vleugelpiano bespelen, gebouwd in Parijs in 1837, uit de collectie van Edwin Beunk. Ongetwijfeld een onvergetelijke muzikale middag.
Robin Steins
