Anders dan de gemiddelde encyclopedie wil doen geloven, blijken er in de barok heel wat vrouwen door de muziekgeschiedenis te hebben gewandeld. Vandaag zijn ze een trending topic in oudemuziekmiddens: de componistes die een succesvolle carrière wisten uit te bouwen lang vóór girlpower een ding was. Isabella Leonarda deed het in Lombardije, waar ze een afgeschermd leven leidde in dienst van kerk en kunst. Barbara Strozzi bewees de Venetiaanse intelligentsia evenveel in haar mars te hebben als haar vader-dichter. Élisabeth Jacquet de La Guerre maakte naam in Versailles alvorens zich uit de omhelzing van Louis XIV los te rukken. Alledrie lieten ze zich opmerken met werk dat relevant was zonder shockerend te zijn en rammelden ze aan de status quo zonder die te vermorzelen. De pareltjes die hieruit voortvloeiden, zijn voor Roberta Invernizzi en haar voortreffelijke vrienden-instrumentalisten meer dan voldoende reden om deze straffe barokmadammen in een eregalerij te plaatsen.
Programma
B. Strozzi: Diporti di Euterpe, opus 7 | I. Leonarda: Sonata a tre, opus 16, nr. 5 | Sonata a più strumenti, opus 16, nr. 7 | S. Caccini: Due luci ridenti | Si miei tormenti | E. Jacquet de la Guerre: Passacaille uit Céphale et Procris
Uitvoerders
Roberta Invernizzi, sopraan | Claudia Combs, Guadalupe del Moral, viool | Alberto Guerrero, cello | Franco Pavan, Gabriele Palomba, teorbe | Flora Papadopoulos, harp